Dbanie o siebie, swoje zdrowie i ciało wydają się być czymś codziennym i zwyczajnym. Pielęgnujemy swoje ciała, masujemy i upiększamy. Ale co w sytuacji, gdy dzieje się coś zupełnie odwrotnego, gdy ktoś szkodzi sobie, wystawia się na niebezpieczeństwa, narażając się na utratę zdrowia a nawet życia.
Autoagresja definicja
Agresja ogólnie rzecz ujmując jest zachowaniem mającym na celu wyrządzenie jakiejś szkody i/lub krzywdy, tak więc autoagresja jest chęcią wyrządzenia tego sobie samemu. Jest to zjawisko złożone i może występować u osób w różnymi wieku i statusie społecznym. Autoagresja może przybierać różne formy, aby im się przyjrzeć pomocny będzie podział na:
– bezpośrednią, do której zaliczyć możemy bicie, okaleczanie, drapanie, wyrywanie włosów, przypalanie, połykanie niebezpiecznych przedmiotów, substancji, itp.
– pośrednią brak dbania o swoje zdrowie, poddawanie się agresji innych
– niewerbalna tak jak w bezpośredniej – atak na swoje ciało;
– werbalna mówienie o sobie w sposób negatywny, dewaluowanie siebie, nadmierna krytyka samego siebie,
Autoagresja jest wymierzona do samego siebie i nie jest działaniem przypadkowym a intencjonalnym, niekiedy zaplanowanym w taki sposób, aby nikt nie zauważył jej skutków.
Istnieje grupa czynników, która może mieć wpływ na wystąpienie autoagresji:
• Przeżyta trauma;
• Wyuczony sposób radzenia sobie z napięciem;
• Reakcja na silny stres;
• Przemoc rówieśnicza, w domu rodzinnym;
• Niska samoocena;
• Nieadekwatny obraz własnego ciała;
• Zażywanie narkotyków;
• Problem z alkoholem;
Funkcje autoagresji:
– rozładowanie nieprzyjemnych stanów emocjonalnych związanych z wysokim poziomem napięcia, z którym jednostka sobie nie radzi. Wbrew pozorom osoba, która stosuje samouszkodzenia doprowadza do odczuwania ulgi i redukcji trudności emocjonalnych;
– radzenie sobie z tym co trudne i nie do zniesienia;
-ukaranie siebie, co najczęściej jest wynikiem poczucia wstydu poczucia winy;
– rodzaj komunikacji z otoczeniem, że potrzebuję się pomocy, że dzieje się coś przykrego i złego u danej osoby, ale z jakiś powodów nie potrafi lub boi się o tym mówić wprost;
– identyfikacja z grupą;
-chęć utrzymania kontroli, głównie u osób cierpiących na zaburzenia odżywiania;
NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ:
– Nieadekwatny strój – długi rękaw przy upale;
– zmiana w ubieraniu się, co może oznaczać chęć ukrycia śladów na ciele;
– Odmowa udziału na zajęciach wychowania fizycznego, wykonania badań lekarskich;
– Ślady na skórze: po nacięciach, oparzeniach, zadrapaniach;
SPOSÓB POSTĘPOWANIA
– Mów o tym co widzisz, a jeśli potrzebujesz to daj sobie czasu na przygotowanie do rozmowy;
– Okaż wsparcie, wysłuchaj, pokaż, że akceptujesz swojego rozmówce;
– Nie dawaj kar;
– Skontaktuj się z psychologiem i/lub psychoterapeutą;
