Współuzależnienie od osoby dotkniętej uzależnieniem od seksu nie jest z taką częstotliwością omawiane jak współuzależnienie od alkoholu czy narkotyków. Podstawową kwestią jest życie w bliskiej relacji z seksoholikiem. Tak jak przy innych rodzajach współuzależnienia i przy tym są charakterystyczne – utrwalone sposoby zachowania, które są próbą poradzenia sobie w codziennym funkcjonowaniu z osobą uzależnioną.
Kiedy mówimy o osobie współuzależnionej od seksoholika to obserwujemy:
- Chronienie osoby uzależnionej od seksu, a w praktyce wygląda to tak, że bliska osoba seksoholika nie mówi nic rodzinie, znajomym o problemach z jakimi się boryka w związku. Kłamstwo pomaga w prezentowaniu otoczeniu związku jako dobry, udany i oparty na szczerej miłości.
- Próby zaspokojenia potrzeb seksualnych partnera.
- Brak radykalnych i skutecznych decyzji, czy też podejmowanych działań, raczej pojawiają się zachowania, które nie prowadzą do leczenia, zdrowienia, ale do podtrzymania się uzależnienia.
- Próby przejęcia kontroli nad osobą uzależnioną, poprzez dzwonienie i dopytywanie co robi, z kim jest, gdzie jest, itp., sprawdzanie telefonu, komunikatorów, poczty, kont na portalach społecznościowych.
- Poczucie winy, że nie jest się na tyle atrakcyjną osobą, która mogłaby spełnić oczekiwania seksoholika.
- Zaprzeczanie – pojawia się w chwilach względnego spokoju, ów spokój dotyczy czasowego braku obsesji związanej z seksoholikiem. Zaprzecza się faktom, konkretnym sygnałom świadczącym o rzeczywistym problemie. Można by to porównać do udawania, że nic się nie dzieje i jest się w zdrowym związku.
- Rezygnacja z własnych potrzeb, nie tylko seksualnych, ale dotyczących różnych sfer życia.
- Trudności w sferze seksualnej.